De derby eindigt onbeslist

Bruce was zaterdag weer een betrouwbare post achterin

Collin legt aan voor een schot

Jesse, die altijd voorop gaat in de strijd

Louay bevond zich regelmatig voor het doel van vv Papendrecht

Maher was deze week niet heel gelukkig

Of het gelijkspel lag aan de voorbereiding aan de bar

Onze behendige Varai was vooral de eerste helft gevaarlijk

De wedstrijd tegen vv Papendrecht is niet zomaar een wedstrijd. Dat is een wedstrijd tegen bijvoorbeeld de club waar je vader voetbalt (Louay & Maher) of tegen de club waar je klasgenoten in voetballen (Bruce speelde tegen 3 klasgenoten). Tegen zo’n club wil je niet verliezen, want dit wordt maandag op school zeker gebruikt om je er nog even aan te herinneren. Of je vader, die er tot vervelends toe weer over zal beginnen. Nee, het is geen optie om te verliezen en zo gingen we ook het veld in!

Zo fel als we altijd zijn, begonnen we aan de wedstrijd en kwamen we ook op 0-1 door de rappe Varai. Niet dat de rood-zwarten zoveel sterker waren dan wij, kregen we niet echt vat op de wedstrijd en helaas uitte dit zich ook op het scorebord. Bij rust stonden we 2-1 achter.

Ook de trainers zagen het gebeuren, maar waren niet hooggeschoold genoeg om te zien waarom de bal steeds net niet bij onze jongens in de voeten kwam. Toch werden de jongens bemoedigend toegesproken en zo startte de tweede helft. We lieten nog toe dat het 3-1 werd, maar toen brak “önze” periode aan. Louay maakt de aansluitingstreffer en Collin, die zich steeds beter in zijn vel gaat voelen in het nieuwe team, scoorde met een snoeihard schot onder de lat de gelijkmaker, 3-3. Uiteraard had Papendrecht dezelfde belangen als wij en gaven niet op en maakte 4-3. Onze jongens zaten in een goede flow en gingen vol voor de winst. Onze wingbacks, Fedde en Jesse, hebben een gezonde drang naar voren en wisten de achterstand om te buigen naar een voorsprong. Fedde scoorde de 4-4 en Jesse de 4-5. Nu was het zaak om de boel achterin op slot te houden en zo de punten mee te nemen naar het Oosterpolderpark.
Met nog een paar tellen te spelen kreeg de tegenpartij nog een hoekschop, die zo snel genomen werd, dat onze jongens niet merkte dat ie al genomen was. Voordat we het wisten lag de bal al in het net en eindigde de wedstrijd in 5-5.

Misschien kwam het door mijn “blauw-witte” bril, maar had toch het idee dat wij de betere kansen hadden, maar jammer genoeg leverde dit niet de winst op. We hebben er in ieder geval hard voor geknokt en met een gelijkspel kan je maandagochtend gewoon op school aankomen.