Hoe een gelijkspel als vette winst voelt

Nog niet geheel overtuigd of de wedstrijd wel door kan gaan - het heeft immers geregend- rijden we om 8.30 u naar de verzamelplaats en vandaar naar Streefkerk. Helaas zonder de gestopte Liam en zonder Brett J die met buikgriep in Papendrecht achterblijft. Dit vormt gelijk een uitdaging voor de trainers, want van de ene week op de andere week mis je 2 aanvallers en heb je ook maar 2 wisselspelers. Gelukkig is keeper Joost weer hersteld. En hoe belangrijk dat is merken we al gauw. De ene na de andere bal houdt hij uit het doel, daarbij uiteraard goed geholpen door zijn verdediging en door een goed meeverdedigend middenveld. Martino loopt zich het vuur uit de sloffen. Rens,met zijn "slow motion loop" die toch snel is, houdt de linkerkant dicht. Jarno staat samen met Luca T als centrale verdediger telkens net op het goede plekje en Henri duwt de aanvallers goed naar de zijlijn. Robin wipt met zijn pijnlijke teen heel listig de bal tegen een streefkerker hand en Gianni zet alles op alles om over rechts een aanval op te zetten. Luca van S, Daniq en Jordy weten ondanks de druk van Streefkerk af en toe nog in de buurt van het doel te komen, maar ondanks dat is het Streefkerk die de wedstrijd domineert. Maar het geluk is deze keer aan onze zijde. Als Joost er net niet bij kan, treft de bal de onderkant lat en stuitert uit het doel (toch Joost?) en een handsbal van Henri wordt niet bestraft. Na nog meer spectaculaire reddingen is de stand nog steeds 0-0. En richting het einde van de eerste helft  weten we warempel een beetje uit de streefkerker tang te komen.

Toch kom ik na de rust uit de kantine met de angst dat het slechts een kwestie van tijd is tot we tegen een achterstand aankijken. Maar dan fluistert de trainer tegen mij dat hij een tactisch plan heeft. Jordy gaat achterin helpen de boel dicht te houden en Brett G gaat mee aanvallen. Deze tactische zet zorgt inderdaad voor meer druk naar voren en geeft de verdediging af en toe wat tijd om op adem te komen. Streefkerk blijft gevaarlijk en zowel Luca T, Jarno als Joost voorkomen op de valreep een doelpunt. En opnieuw treft de bal de onderkant van lat, maar Joost die inmiddels op zijn billen zit, weet ook deze bal te vangen. Ondanks de enorme inzet, waarbij Reza en Jarno zelfs met de kans op gebroken ledenmaten snoekduiks maken, wordt het uiteindelijk toch 1-0 en haalt Streefkerk opgelucht adem. Het verdiende doelpunt is een feit. Drechtstreek denkt daar, met nog 22 minuten op de klok, heel anders over. Met alle reserves die ze in zich hebben, knokken ze zich weer in de wedstrijd. En dan 5 minuten voor het einde gebeurt waar iedere Drechtstreek supporter op hoopt, de tactische set werkt. Brett G neemt de bal weer met een uitschuifvoet slepend mee en weet de bal voor het doel te krijgen waar Daniq hem er nog slechts in hoeft te lopen. 1-1. We gaan dit punt niet meer weggeven. Alle laatste reserves worden aangesproken –Jordy voorkomt nog een laatste wanhoopspoging van Streefkerk- en zo verlaten we met een overwinnaarsgevoel met 1 punt het veld. Wat een heerlijke pot voetbal.