Competitie
Onder 17, JO17-3, Groep 7 01
Datum
29 oktober 2016 10:15
Accommodatie
Onbekend
Opnieuw een heerlijke zonnige herfstdag. We worden als supporters wel verwend vandaag. Vandaag wacht het sterke Wieldrecht ons op in de beker. Hier zal waarschijnlijk niet veel te halen zijn, dus kan er goed worden geoefend op: “hoe om te gaan met een sterke tegenstander”.
Gelijk na de aftrap gaat het al mis. Binnen 1 minuut staat het al 1-0. Jarno blijkt niet lekker in de wedstrijd te zitten. Henri heeft zijn handen vol aan de zeer balvaardige links buiten, Luca T staat wat te ver naar voren, Jordy lijkt wat afwezig en Joost is erg laat gaan slapen. Dit is vooral te merken aan zijn uittrappen, die steevast door het midden gaan en voor de voeten van een Wieldrechter belanden. Toch, en daar ben ik trots op, blijft Drechtstreek voetballen en creëert via Liam en Daniq een eerste kansje.
Ondanks de inzet wordt het in die eerste helft 4-0 en zijn de supporters de opstelling aan het analyseren. “Wie staat er eigenlijk rechstbuiten?” “Spelen ze dan 4-4-2?” “Ja maar dan helt deze opstelling wel erg over naar links want Brett J staat erg ver naar links buiten en Daniq speelt als een vooruitgeschoven spits en dan moet Gianni wel heel veel belopen”. U hoort het: de beste stuurlui staan wederom aan wal.
Na rust lijkt het, ondanks de inzet van Martino, Brett G. en Reza, al snel opnieuw de verkeerde kant op te gaan. Opnieuw ligt binnen een minuut de bal in het net. 5-0. Maar dan is Drechtstreek het zat. Hoewel Rens gekweld door zijn blessure het veld al snel moet verlaten, heeft Joost de slaap uit zijn ogen gewreven en houdt hij met een geweldige sprong zijn doel bij een volgend schot schoon. Tussendoor valt nog wel de 6-0, maar daarna zijn het Joost en Jarno die met vereende krachten nog een keer een doelpunt weten te voorkomen.
Inmiddels krijgt Drechtstreek ook af en toe wat kansen als Daniq scherp wordt aangespeeld en alleen op de keeper af kan. Maar ja dat linkerbeen, dat wil gewoon niet meedoen en bij deze tegenstander krijg je geen tijd om de bal voor het rechterbeen te leggen. Ondanks een opgekrabbeld Drechstreek valt toch nog de 7-0, maar dan is het tijd dat de getoonde inzet wordt beloond. Via Jarno en Brett komt de bal opnieuw bij Daniq, die ondanks het gefriemel met zijn rechterbeen de bal toch richting keeper krijgt. Deze verkijkt en vergrijpt zich op dit balletje en ziet hem heel lullig achter zich in de touwen verdwijnen. 7-1.
Ik vind dit, gezien het harde werken en het niet opgeven, een dikverdiend doelpunt en ben trots op onze mannen. Even een weekje rust en dan mouwen opstropen en knallen in de competitie.
Collarette