Poeh, dat was spannend

Zo, na even op de namen geoefend te hebben in het bekertoernooi, ben ik weer van de partij voor het schrijven van wedstrijdverslagen. In de stromende regen starten we. Ik kijk inmiddels al lang niet meer naar jongentjes die kluitjevoetbal spelen. Nee, inmiddels staan er echte mannen op het veld. De een zit al achter het stuur als we naar Wieldrecht toe rijden en de ander mag zelf naar afloop een biertje bestellen. En allemaal zijn ze groter dan ik. Oké, Oké, dat is inderdaad niet zo moeilijk.

De wedstrijd begint gelijk lekker met een uitbraak van Brett J. In de verdediging valt Reza weer op met een mooi ballarina-achtige beweging gevolgd door een nuttige sliding. Ondanks de regen moet ik even lachen als een wieldrechter Greg uit het veld probeert te duwen.  Succes jongen, maar dat gaat niet lukken. Drechtstreek is duidelijk de betere ploeg en van Jarno gaat de bal naar Brett en Brett en van Tycho van D naar Gianni en die lobt de bal over de keeper heen in het net. Het is 0-1. En wat een prachtige aanval was dat. Het verschil in de wedstrijd wordt vooral op het middenveld gemaakt met een keihard werkende Yari en Tycho van D.  Maar dan raakt Joeri flink geblesseerd en wordt hij zelfs even heel duizeling van de pijn. Aan het beteuterde gezichtje van zijn zusje zie ik dat zij zich flink zorgen maakt, maar later horen we vanuit het ziekenhuis  dat het allemaal meevalt. Op het veld heeft Jarno inmiddels een bal van de lijn gekopt. Voorin weten Brett en Brett dat er gewoon opnieuw gescoord moet worden om gelegenheidskeeper Jens wat vertrouwen te schenken. En dat doen ze met een snelle aanval waarbij Brett J de bal prachtig aanspeelt zodat Brett G met rechts kan aannemen en met links Champions League waardig kan inschieten. Als Jarno dan nog een keer de bal van de lijn haalt, gaan we met een 0-2 voorsprong de rust in.

Gelijk aan het begin van de tweede helft weet Yari zich, ondanks dat hij flink wordt vastgehouden, los te wurmen en krijgt de bal bij Brett G. Het lobje over de ver uit zijn doel staande keeper treft helaas de lat. En als Gianni heel scherp de bal verovert, wordt Brett G bij de aanname gehaakt, maar fluit de scheids opnieuw niet.  Er wordt sowieso veel geduwd en getrokken en de ergernis neemt toe. En dan gaat het bij de verdediging mis. Reza weet de bal feilloos langs keeper Jens te koppen en het staat plots 1-2. Als Reza daarna nogal wild in de 16 inkomt krijgen we ook nog een penalty tegen. En ondanks dat Jens er goed bij zat is de stand plots gelijk. 2-2. Reza baalt enorm en werkt nog harder dan we van hem gewend zijn. De wedstrijd wordt wat grimmig als Brett G een klap in zijn gezicht krijgt en Yari zijn mond niet kan houden. Met 10 man voetballen we verder, waarbij Mike vele meters aflegt om het ontstane gat te vullen. De knieën gaan knikken als ook Greg gebleseerd lijkt te raken. Hij verbijt de pijn en staat gelukkig weer overeind. Aanvoerder Luca zweept zijn maten op en voorin zetten Brett G en Tycho V door en weet Tycho de 2-3 te scoren. Maar ook hij valt even later geblesseerd uit door een stevige botsing met de keeper die ver, heel ver uit zijn doel sprint. En dan valt aan de andere kant opnieuw de gelijkmaker. Door de parapluen kan ik niet zien hoe het ging, maar Jens vist de bal uit het net. Iedereen langs de lijn is bang dat de scheids die telkens lang laat doorspelen, nu snel zal affluiten, maar gelukkig geeft hij Brett G nog één keer de kans het doel te raken (3-4) en gaan we nat, moe, gehavend, maar.... met drie punten naar de kleedkamer.

Volgende week zullen we aan Hardinxveld laten zien dat hun gelijke spel in de beker een gelukje was.

groet Collarette